Kahramanmaraş’ta 6 Şubat’ta meydana gelen 7.7 ve 7.6 büyüklüklerindeki sarsıntılarla birlikte Türkiye’nin gündem bahislerinden biri olan kiralık konutlar ile ilgili olarak Yargıtay’dan emsal nitelikte bir karar çıktı. İşten çıkarılmasıyla bulunduğu kentten kirada konutu bulunan ilçeye taşınan mülk sahibi, kiracısına ’İşimi kaybettim, konutu boşalt’ dedi. Kiracısının meskeni boşaltmaya yanaşmaması üzerine Sulh Hukuk Mahkemesi’nin kapısını çalan davacı konut sahibi, işten çıkartılması sebebiyle çalıştığı ilçeden taşınarak dava konusu taşınmazın bulunduğu ilçeye yerleştiğini, hala öbür bir konutta kiracı olarak yaşadığını belirtti. Konut sahibi, oğlunun konut muhtaçlığı sebebiyle kiralanan konutun tahliyesine karar verilmesini talep etti. Davalı kiracı ise davanın reddini istedi.
Mahkeme, davacı tarafın gereksinim savını kanıtlayamamış olması sebebiyle davanın reddine karar verdi. Davacı kararı temyiz edince devreye Yargıtay 3. Hukuk Dairesi girdi. Emsal nitelikteki kararda, mülk sahibinin öteki bir dairede kiracı olarak oturması kâfi kanıt olarak sayıldı.
Kararda şu tabirlere yer verildi:
“İhtiyaç tezine dayalı davalarda tahliyeye karar verilebilmesi için muhtaçlığın gerçek, samimi ve zarurî olduğunun kanıtlanması gerekir. Devamlılık arz etmeyen süreksiz gereksinim tahliye sebebi yapılamayacağı üzere şimdi doğmamış yahut gerçekleşmesi uzun bir müddete bağlı olan gereksinim da tahliye sebebi olarak kabul edilemez. Davanın açıldığı tarihte gereksinim sebebinin varlığı kâfi olmayıp, bu muhtaçlığın yargılama sırasında da devam etmesi gerekir. Somut olayda kira kontratının varlığı konusunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Dava, davacının oğlunun konut gereksiniminin doğmasına dayanmakta olup, ihtiyaçlının kirada oturduğuna ait akit evrak ortasında bulunmaktadır.
Konut sebebine dayalı tahliye davalarında kirada oturan ihtiyaçlının kirada oturması, muhtaçlığın varlığının esas ispatıdır. Dinlenilen davacı şahitlerinin da muhtaçlık argümanını doğruladıkları anlaşılmaktadır. Bu durumda muhtaçlığın samimi, gerçek ve zarurî olduğunun kabulü icab eder. Mahkemece gereksinim nedeniyle tahliye isteminin kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı biçimde reddine karar verilmesi tarz ve yasaya muhalif olup, bozmayı gerektirmiştir.”
