Hüseyin VATANSEVER
Ulu Başkan Mustafa Kemal Atatürk’ün ebediyete intikal ettiği gün olan 10 Kasım’da onu minnet ve şükran ile anıyoruz. Atatürk’ün vefatının 85’inci yıl dönümünde bıraktığı en büyük yapıtı olan Türkiye Cumhuriyeti de yüzüncü yılını geride bıraktı.
20’nci yüzyılın kaidelerinde kurulan Cumhuriyet, 21’inci yüzyılda var olmayı onun ülkenin kuruluşunda belirlediği unsurlar, yaptığı ihtilaller ve Türk milletinin içinde yaşayan Atatürk sevgisi ile sürdürüyor. Bu başarılı projenin temelinde ise hâlâ Atatürk’ün vaktin ötesindeki vizyonunu görmek mümkün. “Özgürlük ve bağımsızlık benim karakterimdir” diyen Mustafa Kemal Atatürk, 57 yıl süren ömründe belirttiği bu karakter özelliği doğrultusunda yaşadı.
En güç kurallar altında şartlara ahenk göstermektense aklın ve bilimin yolunda şekillenen unsurları ve davaları doğrultusunda hareket ediyordu. Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşu, ihtilaller ve yeni bir ülkenin kuruluşunda onun bu yol göstericiliği ile gerçekleşmişti.
Hatay Meselesi’ni sıhhatini ihmal edecek kadar önemsedi
Elbette ki her insan bir gün ölür, lakin o Atatürk’tü. Yakın etrafı ve milleti onun daha 50’li yaşları tamamlamadan ölmesini beklemiyordu. Gündeminde Hatay Sıkıntısı vardı. Lozan Antlaşması ile Hatay, Türkiye sonları dışında kalmıştı. Mondros Mütarekesi’ni takip eden süreçte Suriye tarafından ilerleyen Fransızlar, İskenderun Sancağı’nı işgal etmişti.
Milli Uğraş kapsamına böylelikle girmiş olan Sancak’ın idari statüsü, 1936’da Suriye’ye bağımsızlık veren ve Suriye ile Fransa ortasında imzalanan muahedede meçhuldü. Fransız Büyükelçisi ile konuşmasında “Hatay benim şahsî davamdır. Latifeye gelmeyeceğini bilmelisiniz” demişti. Hatta bu mevzuyu ne kadar ciddiye aldığını devamında şu cümlelerle anlatıyordu: “Dünyanın bu durumunda, bu türlü bir problemin Türkiye ile Fransa ortasında silahlı bir çatışmaya sürüklenmesi katiyetle mümkün değildir.
Fakat ben, bunu da hesaba kattım. Kararımı vermiş bulunuyorum. Ufukta, bu yolda binde bir ihtimal belirse, Türkiye Cumhurreisliği’nden ve hattâ Büyük Millet Meclisi üyeliğinden çekileceğim. Bir fert olarak bana katılacak bir kaç arkadaşla bir arada Hatay’a gireceğim. Oradakilerle el ele verip çabaya devam edeceğim.”
Güney seyahati onu çok yordu
Atatürk, 19 Mayıs 1938 günü Gençlik ve Spor Bayramı merasimlerini Ankara’da izledi. Akabinde trenle Mersin’e hareket etti. Tabiplerin istirahat teklifine karşın dünyaya gözdağı vermek istiyordu. Kızgın güneş altında askerî birlikleri teftiş eden Atatürk, birliklere tatbikat yaptırdı.
Güney seyahati hastalığının artmasına sebep oldu. 26 Mayıs’ta Ankara’ya döndü. Sonrasında tedavi ve istirahat için İstanbul’a gitti. Hekimlerin teşhisi siroz oldu. Bu durumda bile ülke sıkıntılarıyla ilgilenmeye devam etti. 4 Temmuz 1938’de Hatay Antlaşması’nın yürürlüğe girmesi Atatürk’ü çok sevindirdi.
Mirası ‘Mustafa Kemaller ülküsü’
Atatürk, bütün varlığını milletine bırakmış bir önderdi. Kurtardığı vatan, kurduğu Cumhuriyet, ihtilalleri ve kazandırdığı bedellerin yanı sıra Mustafa Kemal hepimize bir “fikir” bıraktı. Onun akabinde “memleketin her köşesinde yeni fikir, yeni ömür ve büyük ideal için uğraşan aydın ve savaşçı bir topluluk” kaldı. Vefatının akabinde 85 yıl geçmesine karşın hâlâ seviliyor ve hasretle anılıyor olmasının nedeni içimizdeki Atatürk fikri olmalı. Onun manevi mirasına sahip çıkmak isteyen herkes bir kurtarıcı beklemez ve içindeki Atatürk fikrine sarılarak kendisi kurtarıcı olur.
“Özgürlük ve bağımsızlık benim karakterimdir”
Özgürlük ve bağımsızlık benim karakterimdir” diyen Atatürk, yeni devletin kurulmasında bu niyeti ile hareket ederek genç Türkiye Cumhuriyeti’nin tam bağımsızlığı için gerekli ihtilalleri gerçekleştirdi. Kurtuluş Savaşı kazanılsa da asıl çabanın ekonomik bağımsızlığın sağlanması için gerçekleştirileceğinin ve kendi kendine yetebilecek bir ülke olmanın gerekliliğinin de farkındaydı. İnkılaplarını ve ihtilallerini de bu çerçevede gerçekleştirdi. Böylelikle devletin bağımsızlığının yanı sıra halkın özgürlüğü ve bağımsızlığını da garanti altına almış oldu.
